~مَن مَنَم--تُو تُویی~

جآیی چَشم به جَهآن بآز کَردیم کِه عَجیب اَست وَ غَریب؛ در دلش چـیزهآیی رآ به نمآیش میگـذآرد که کمتر جلوی چشـم آدمـها رفت و آمد میـکند. اگر چـشمآنـتآن برنگشـتـند نگرآن نباشید! من اینـجا مراقبـشآن هسـتم.